Balkan 2015


Het begon allemaal in Heerlen. Dit jaar ging ik met 3 motormaatjes naar de Balkan !  Duitsland, Oostenrijk, Italie, Slovenie, Kroatie, Bosnie, en weer terug.

Na 30 km gereden te hebben (kan iets meer zijn) trof ik de anderen, die nu al geen idee meer hadden van waar ze zaten (Kerpen, Duitsland).

Eerste pauze. Nog steeds Duitsland.

Het eerst hotel in Ulm. Dit jaar hadden we van alle hotels bevestiging geeist over "getrennte Betten !"

Effe de ketting smeren.

Zo, op zoek naar een restaurant.

Aan deze man vroegen we de weg naar een restaurant. Gelukkig had hij de plattegrond van Ulm bij zich. Op z'n rug !

Münster van Ulm.

Ulm Hauptbahnhof met extraspeciaal kleueffect

Dit was een speciale zone voor mensen met een IQ onder de 30.

Raar. Soort vrachtwagen, maar dan toch weer niet. Raar.

Weiter ging het, door de Alpen naar Italie.

Boven op de Timmeltsjoch moesten we even selfies maken, voor het feestboek.

Bergmeertje

Ik denk dat iemand zijn contactlens verloren was.

Nog zo gezegd "Geen bommetje !"

Ow yeah ! *Selecteert sportstand op de ESA*


In het Sloveense plaatsje Bled kwamen we bij het volgende hotel aan. Leek wel iets voor een enge film ! Met enge motorrijders !

's Avonds vond Ronald het nodig om het mooiste serveerstertje van Slovenie erop te wijzen dat die Crocks haar voeten lelijk maakte !  Gelukkig hadden we het eten toen al.

Aangekomen in de Kraotische havenplaats Zadar. Het percentage lekker meiden ligt hier zo hoog dat we daadwerkelijk naar huizenprijzen hebben zitten kijken !

De vader van nr. 90 zag me met m'n grote telelens zijn blonde dochter aftasten...

Leuk hotel.... ontbijt op bed door een alleraardichst serveerstertje. Moet je nog oppassen dat je niet al te frivool je bed uit springt.

Had Dikke Bertha effe in de zon laten staan !

In Bosnië zaten we in het plaatsje Livno. Hier had iemand de handleiding van de kast niet begrepen (scheve ophangstok).

Zoals gebruikelijk moesten we Jan weer met alle macht van de speel-toestellen afhalen.

Wat een vieze vrachtwagen he ?

Nou, we hadden geluk !  Die linker had toevallig net pic-weekend.

"Wild horses couldnot drag me away from you". Maar Dikke Bertha wel.

Onderweg naar Mostar gingen er wat lampjes op m'n dashboard branden. Lekke band !

Nou, dit spijkertje zat er dus in. Tsss !  Zelf gemaakt met een prop.

Stari Most. De beroemde brug.

De lokale jeugd vond het wel stoer om ervan af te springen. Alhoewel...ze staan op de rand. Ik heb er geen een zien springen.

Heb je weer zo'n lawaai-apparaat !

Verder is Mostar vooral touristisch, en heel veel prullaria.

There cums the cavalerie !

Terug in Kroatie bleek dat het de wetenschap gelukt was om een hamster, een vogel en een rietje met elkaar te kruisen. Zie hier het resultaat

Onderweg de "Plitvice meren" bekeken. Erg mooi !  Je wordt met een treintje naar boven gebracht, en loopt dan zelf een route van een paar kilometer langs een aantal meren die in elkaar overlopen. Watervalletjes, schoon helder water, mooi mooi. Kaasje voor de professionele amateurfotograaf !

Verder ging het weer in de Baltische staten, waar de tijd even stil had gestaan.

Ah, het volgende hotel. Had ik uitgezocht.

De volgende dag werd onze route abrupt onderbroken !  Hier moesten we dus eigenlijk over de spoorweg heen !

Oei !  Donkere wolken pakten zich samen in de bergen, waar wij naar toe moesten.

"Dat rode knopje ?  Ja, ik weet ook niet waar dat voor is. Op mijn motor zit er ook een..."

Mocht u het nog niet gezien hebben... we zijn weer in Oostenrijk.

Nou, 's avonds scheen nog lekker het zonnetje...

De volgende ochtend was het toch anders ! Lekker bij een zicht van 30 mtr. de Groosglockner afsjezen in de regen.

Ik had Maria in de kont geknepen. Vanaf dat moment had ze een geschrokken blik in de ogen.

Lijkt me een makelaar, of een notaris.

Of je je welkom voelt in Waal (D).

Het laatste hotel alweer ! Idar-Oberstein. Hier hadden ze de kerk maar tegen een berg aan geplakt. Ja, je moet toch wat.

Wel eens gehoord van de Heilige Drie-eenheid ?  Dit was de olijke versie ervan.

Hihihi. Ik had m'n camera verdekt opgesteld, en toen kwam het serveerstertje en toen had ik met m'n iPhone snel de camera af laten gaan en toen keek ze heel leuk. *Blij*

Ik weet niet wat het is, dus vraag het me dan niet !

Nou, tijd voor afscheid.

Weer thuis aangekomen had Dikke Bertha een lekke achterdemper, en moest de achterband toch maar even opnieuw geplakt worden. Maar super gereden !  Hier en daar echt te warm (40.5 graden op een gegeven moment), maar het was een mooie tocht.

Marc Telkamp - Peter Groefsema - Ronald Koopmanschap - Jan Verhoeven